همشهری آنلاین_حسن حسن‌زاده: «لاکی» استیشن رنگی و جذابی که برایشان هم خانه بوده و هم رفیق سفر، اثاثیه شروع زندگی ۲ نفره آنها را در خود جا داد و خاطرات بسیاری برای این زوج جوان رقم زد. «امین شایگان» و «شکیبا منصوری» زوج ایرانگرد تهرانی در همین استیشن کوچک، صنایع‌دستی می‌سازند و با طبخ غذاهای محلی و برگزاری کارگاه‌های آموزشی، هزینه‌های سفر و زندگی مشترکشان را هم تأمین می‌کنند. این روزها که اعمال محدودیت‌های کرونایی این زوج جوان را هم خانه‌نشین کرده است با آنها درباره سبک‌زندگی متفاوت و تصمیمات جدیدشان برای سفرهای آینده گفت‌وگو کرده‌ایم.
اگرچه چند سالی از نخستین استارت لاکی و نخستین سفرهای مشترکشان می‌گذرد اما شوق زندگی در سفر و عشق دل زدن به جاده از سرشان نیفتاده. زندگی در سفر با اینکه سختی‌های بسیاری دارد اما انگیزه و آرزوی مشترک این زوج جوان برای آشنایی با فرهنگ اقوام مختلف ایران، گویی سوخت بی‌انتهایی است که خانه سیار آنها را به چهارگوشه ایران کشانده است.
شایگان از آرزوی مشترکی می‌گوید که زمینه‌ساز شروع یک زندگی خاص و متفاوت شد: «من و همسرم یک رؤیای مشترک داشتیم. هر دوی ما دلباخته آشنایی با فرهنگ اقوام مختلف و گشت‌وگذار در طبیعت شهرها، نقاط فرهنگی و تاریخی ایران بودیم. شوق سفر در دل هر دو نفرمان بود و همین شد که تصمیم گرفتیم نخستین خانه زندگی مشترکمان این استیشن کوچک باشد.» آرزوی مشترک این زوج جوان خیلی زود به واقعیت تبدیل شد و خانه سیار آنها تا امروز مهمان استان‌های مختلف کشور بوده است.
منصوری می‌گوید: «وقتی دل به سفر دادیم همه چیز از تصور ما بهتر پیش رفت. یکبار همسایه عشایر غرب کشور شدیم، با جنوبی‌های خونگرم همنشینی کردیم و با فرهنگ روستاییان شمال کشور هم خو گرفتیم. زندگی در سفر و آشنایی با فرهنگ‌های مختلف، تجربه‌های فراوانی برای من و همسرم به همراه داشت.»
- یک کارگاه کوچک در کابین استیشن
لاکی فقط خانه آنها نیست. این استیشن کوچک یک کارگاه نقلی صنایع‌دستی را هم در دلش جا داده است. امین و شکیبا از همان نخستین روزهای شروع زندگی متفاوتشان به فکر کسب درآمد از راه آشنایی با فرهنگ اقوام مختلف بوده‌اند. زندگی در سفر برای آنها هم لذت گشت‌وگذار در طبیعت و همنشینی با قومیت‌های مختلف را به همراه آورده است و هم فرصت یادگیری هنرهای دستی. آنها در کابین کوچک این خانه سیار، صنایع‌دستی می‌سازند و در سفر به شهرهای مختلف کشور کسب درآمد می‌کنند.
منصوری می‌گوید: «وقتی نخستین بار به غرب کشور سفر کردیم و چند روزی را با زنان هنرمند عشایر گذراندیم، ایده‌ای به ذهنمان رسید. هنرهای دستی آنها را یاد گرفتیم و تولیدات کارگاه کوچکمان را در سفرهای بعدی به نقاط مختلف کشور فروختیم. فضای کابین لاکی محدود است اما به هر شهر و روستایی که می‌رسیم از بومیان منطقه هنری یاد می‌گیریم و با ساخت زیورآلات کوچک مثل دستبند، گردبند و... درآمدزایی می‌کنیم.»
سفر به روستاهای کوچک و بزرگ اصفهان، بوشهر، گیلان، لرستان و... فرصت خوبی برای یادگیری، ساخت صنایع‌دستی و حتی آموزش هنرهای مختلف بود. منصوری از آموزش هنرهای دستی به اقوام مختلف می‌گوید: «بسیاری از هنرهای دستی فقط محدود به بومیان یک شهر یا روستای خاص است و مردم دیگر اقوام از آن بی‌خبرند. آموزش این هنرها به مردم دیگر شهرها و روستاها می‌تواند زمینه‌ساز اشتغالزایی و کسب درآمد شود. ما به هر شهر و روستایی که می‌رسیم هنرهای محلی دیگر اقوام را به مردم آن روستا آموزش می‌دهیم. این کار نه تنها برای خودمان درآمد به همراه دارد بلکه فرصتی برای حرفه‌آموزی و درآمدزایی مردم محلی فراهم می‌کند.»
- بسیار سفر باید...
بزرگ‌ترین ارمغان سفر تجربه است. گاهی یک کوله‌بار پر از تجربه از هر چیزی قیمتی‌تر و ارزشمندتر می‌شود. آشنایی با قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف برای این زوج جوان هم کوله‌باری پر از تجربه به ارمغان آورده است. امین و شکیبا در همایش‌ها و کارگاه‌های آموزشی مختلف تجربه‌هایشان را در اختیار علاقه‌مندان به سفر قرار داده‌اند. مثل گردهمایی سال گذشته در باغ کتاب که شمار زیادی از عشق سفرها پای تجربیات و خاطرات جذاب این زوج جوان نشستند.
شایگان می‌گوید: «من و همسرم از ظرفیت فضای مجازی هم برای فروش محصولات کارگاه کوچکمان استفاده می‌کنیم. وقتی در اینستاگرام عکس‌ها و تصاویر سفرهای متعدد و همنشینی با قومیت‌های مختلف را به اشتراک می‌گذاریم بعضی‌ها تصور می‌کنند ما زوج پولداری هستیم. اما واقعیت چیز دیگری است. من و همسرم در همین سفرها هنرهای مختلف را یاد گرفته و برای تأمین هزینه‌های زندگی درآمدزایی کرده‌ایم. خیلی‌ها عاشق سفر هستند اما راه و روش آن را یاد نگرفته‌اند. بنابراین گاهی در دورهمی‌ها، کارگاه‌های آموزشی و حتی در فضای مجازی، تجربیات متعددمان از زندگی در سفر و روش‌های کسب‌درآمد را با علاقه‌مندان به اشتراک می‌گذاریم.»
- ماجرای سفر به هندوستان
آقا و خانم شایگان به فرهنگ ملل مختلف هم علاقه زیادی دارند. آنها در یکی از سفرهایشان به هندوستان و نپال علاوه بر فروش صنایع‌دستی ایرانی به گردشگران، از طعم ناب غذاهای ایرانی هم برای کسب درآمد استفاده کرده‌اند. لاکی آشپزخانه کوچکی هم دارد که گاهی به آشپزخانه‌ای سیار برای طبخ و فروش غذاهای محلی تبدیل می‌شود.
حرف‌ها که به اینجا می‌رسد منصوری خاطره‌ای تعریف می‌کند: «مزایای سفر به مناطق مختلف فقط آشنایی با فرهنگ، آداب و رسوم و صنایع‌دستی بومیان نیست. هر قومیت ایرانی غذاهای مختص به خود را دارد؛ با آن طعم‌ها و مزه‌های ناب و منحصربه‌فرد. یکی از ره‌آوردهای سبک زندگی ما آشنایی با همین غذاها و طعم‌های متنوع بود. ۲ سال پیش وقتی به نپال رفتیم برای گردشگران و اهالی شهرهای مختلف غذای ایرانی پختیم. طعم‌های تازه‌ای که حسابی میان آنها طرفدار پیدا کرد و خیلی از افراد را هم برای بازدید از ایران و آشنایی با فرهنگش مشتاق کرد.»
- شروع دوباره با یک ایده تازه
شیوع ویروس کرونا و اعمال محدودیت‌های کرونایی روی سبک زندگی این زوج جوان هم اثر گذاشت. حالا یک سالی است که آنها دست از سفر کشیده‌اند و در رشت سکونت دارند. البته این روزهای کرونایی فرصت خوبی برای برنامه‌ریزی‌های تازه در اختیار این زوج قرار داده است. آقا و خانم شایگان می‌خواهند پس از ریشه‌کن شدن این ویروس منحوس، با یک ایده جدید به دل جاده‌ها بزنند.
شایگان می‌گوید: «مدت‌ها بود که به فکر ایده سفر برای کار افتاده بودیم. آشنایی با فرهنگ‌ها و کسب و کارهای متنوع در استان‌های مختلف کشور، ما را با فرصت‌های شغلی متنوعی آشنا کرده است. این روزها محدودیت‌های کرونایی و تعطیلی سفرها هم فرصت خوبی در اختیار ما قرار داد تا پس از ریشه‌کن شدن کرونا، دوباره سفرهایمان را از سر بگیریم و با خانه سیارمان این بار به دنبال کسب و کارهای جدی‌تر به مناطق مختلف کشور سفر کنیم.»
نظر شما